Kripto Para Birimi, Bitcoin ve Gizemli Mucidi.

   Para kazanmanın birçok yolu vardır: Onu kazanabilir, bulabilir, taklit edebilir, çalabilirsiniz. Veya doğaüstü yetenekli bir bilgisayar kodlayıcısı olan Satoshi Nakamoto iseniz, onu icat edebilirsiniz. 3 Ocak 2009 akşamı klavyesindeki bir düğmeye basıp bitcoin adında yeni bir para birimi oluşturduğunda yaptığı şey buydu. Hepsi birazdı ve madeni para yoktu. Kağıt, bakır ya da gümüş yoktu - sadece otuz bin satır kod ve internette bir duyuru.

   Otuz altı yaşında bir Japon olduğunu iddia eden Nakamoto, kısmen son mali krize duyduğu öfkenin etkisiyle yazılımı yazmak için bir yıldan fazla zaman harcadığını söyledi. Öngörülemeyen para politikalarına ve bankacıların ve politikacıların yağmalarına karşı dayanıklı bir para birimi yaratmak istedi. Nakamoto'nun icadı tamamen yazılım tarafından kontrol edildi, bu da önümüzdeki yirmi yıl içinde neredeyse tamamı olmak üzere toplam yirmi bir milyon bitcoin'i serbest bırakacaktı. Her on dakikada bir, piyangoya benzeyen bir süreçle madeni paralar dağıtılacaktı. Madenciler – madeni para arayan insanlar – piyangoyu tekrar tekrar oynarlardı; en hızlı bilgisayar en çok parayı kazanırdı.

   Nakamoto'nun icadına ilgi giderek arttı. Gittikçe daha fazla insan bilgisayarlarını piyangoya adadı ve kırk dört borsa ortaya çıktı ve bitcoin'leri olan herkesin onları dolar veya euro gibi resmi para birimleriyle takas etmesine izin verdi. Yaratıcı bilgisayar mühendisleri bitcoin madenciliği yapabilir; herkes onları satın alabilirdi. İlk başta, tek bir bitcoin bir kuruştan daha az değerlendi. Ancak tüccarlar yavaş yavaş bitcoinleri kabul etmeye başladılar ve 2010'un sonunda değerleri hızla değer kazanmaya başladı. 2011 yılının Haziran ayına kadar, bir bitcoin yirmi dokuz dolardan fazla değere sahipti. Bunu piyasa dalgalanmaları izledi ve Eylül ayına kadar döviz kuru beş dolara düştü. Yine de, dolaşımda yedi milyondan fazla bitcoin ile Nakamoto, otuz beş milyon dolarlık değer yaratmıştı.

   Yine de Nakamoto'nun kendisi bir şifreydi. Bitcoin'in çıkışından önce, bu isimde herhangi bir kodlayıcı kaydı yoktu. İzlenmesi mümkün olmayan bir e-posta adresi ve bir Web sitesi kullandı. 2009 ve 2010'da kusursuz İngilizce ile yüzlerce yazı yazdı ve kodu geliştirmesine yardımcı olmaları için diğer yazılım geliştiricilerini davet etmesine ve onlarla yazışmasına rağmen, hiçbir zaman kişisel bir ayrıntıyı açıklamadı. Ardından, Nisan 2011'de bir geliştiriciye "başka şeylere geçtiğini" söyleyen bir not gönderdi. O zamandan beri kendisinden haber alınamadı.

   Nakamoto kaybolduğunda, yüzlerce kişi kimliği ve nerede olduğu hakkında teoriler yayınladı. Bazıları ona güvenilip güvenilemeyeceğini bilmek istedi. Madeni paraları biriktirmek ve nakit çıkışı yapmak için para birimini yaratmış olabilir mi? Blog yazarı ve teknoloji yorumcusu George Ou, “'Satoshi Nakamoto'yu bir Ponzi planının tepesinde olarak düşünebiliriz” diye yazdı.

   Yine de, Nakamoto'nun suç değil, siyaset tarafından motive edildiği ortaya çıktı. Küresel bankacılık sektörünün çöküşünden sadece birkaç ay sonra para birimini tanıttı ve geleneksel itibari para veya devlet destekli para birimleri hakkında beş yüz kelimelik bir makale yayınladı. “Geleneksel para birimiyle ilgili temel sorun, çalışmasını sağlamak için gereken tüm güvendir” diye yazdı. “Merkez bankasına para biriminin değerini düşürmemesi için güvenilmelidir, ancak fiat para birimlerinin tarihi bu güvenin ihlalleriyle dolu. Bankalara paramızı tutma ve elektronik olarak transfer etme konusunda güvenilmelidir, ancak rezervin çok az bir kısmıyla kredi balonları dalgaları halinde ödünç verirler.”

   Bununla birlikte, bankalar, aşırı hevesli ev alıcılarına borç vermekten çok daha fazlasını yapar. Örneğin, hiç kimse aynı doları iki kez harcamasın diye ödemeleri de denetlerler. Nakit bu soruna karşı bağışıktır: iki kişiye aynı faturayı veremezsiniz. Ancak dijital para birimiyle, birinin aynı parayı herhangi bir sayıda harcama tehlikesi vardır.

   Nakamoto bu sorunu yenilikçi kriptografi kullanarak çözdü. Bitcoin yazılımı her işlemi şifreler - gönderen ve alıcı yalnızca bir dizi sayı ile tanımlanır - ancak her madeni paranın hareketinin genel bir kaydı tüm ağda yayınlanır. Alıcılar ve satıcılar anonim kalır, ancak herkes bir madeni paranın A'dan B'ye taşındığını görebilir ve Nakamoto'nun kodu, A'nın parayı ikinci kez harcamasını engelleyebilir.

   Nakamoto'nun yazılımı, insanların bir aracı olmadan doğrudan birbirlerine para göndermelerine izin verecek ve hiçbir dış taraf daha fazla bitcoin oluşturamayacaktı. Merkez bankaları ve hükümetler hiçbir rol oynamadı. Nakamoto dünyayı yönetseydi, Ben Bernanke'yi görevden alır, Avrupa Merkez Bankası'nı kapatır ve Western Union'ı kapatırdı. Nakamoto, 2009 tarihli makalesinde “Her şey güven yerine kripto kanıtına dayanıyor” diye yazdı.

   Bununla birlikte, kod güvenilmezse Bitcoin mahkum edildi. Bu yılın başlarında, önde gelen bir İnternet güvenliği araştırmacısı olan Dan Kaminsky, para birimini araştırdı ve büyük zayıflıklar bulacağından emindi. Kaminsky, bilgisayar korsanları arasında, 2008'de, yetenekli bir kodlayıcının herhangi bir Web sitesini ele geçirmesine ve hatta İnternet'i kapatmasına izin verecek olan, İnternet'teki temel bir kusuru keşfetmesiyle ünlüdür. Kaminsky, İç Güvenlik Bakanlığı ile Microsoft ve Cisco'daki yöneticileri sorun konusunda uyardı ve sorunu düzeltmek için onlarla birlikte çalıştı. Güvenlik açıklarını bilmek isteyen sahiplerin emriyle bilgisayar sistemlerinin güvenliğinden ödün verme sanatı olan “sızma testi”nin en usta uygulayıcılarından biridir. Bitcoin'in kolay bir hedef olduğunu hissetti.

"Koda ilk baktığımda, onu kırabileceğimden emindim," dedi Kaminsky, programlama stilinin yoğun ve anlaşılmaz olduğunu belirterek. “Her şeyin biçimlendirilme şekli deliceydi. Yalnızca dünyanın en paranoyak, özenli kodlayıcısı hata yapmaktan kaçınabilir.”

   Kaminsky Seattle'da yaşıyor, ancak Temmuz ayında San Francisco'daki ailesini ziyaret ederken, bitcoin saldırıları üzerinde çalışmak için annesinin evinin bodrum katına çekildi. Bilgisayarlarla dolu penceresiz bir odada, Kaminsky kendi kendine konuşarak, bitcoin ağının zihinsel bir resmini oluşturmaya çalıştı. Sistemi tehlikeye atmanın dokuz yolunu çabucak belirledi ve ilk saldırısı için Nakamoto'nun kodunu bir ekleme noktası için aradı. Ama doğru yeri bulduğunda onu bekleyen bir mesaj vardı. "Saldırı Kaldırıldı" dedi. Aynı şey defalarca oldu ve Kaminsky'yi çileden çıkardı. “Güzel böceklerle geldim” dedi. "Ama kodun peşinden her gittiğimde, sorunu ele alan bir satır vardı."

   Tünel kazarak, duvarı delerek ya da bir havalandırma deliğinden aşağı tırmanarak bankaya girebileceğinden emin olan bir hırsız gibiydi ve her denemesinde üzerine eve gitmesini söyleyen bir işaretle yeni dökülmüş bir beton bariyer buldu. . Kaminsky, "Hiç böyle bir şey görmedim" dedi, hâlâ şaşkınlıkla.

   Kaminsky, Nakamoto'nun onu çıkarmak için ihtiyaç duyacağı becerileri işaretledi. "O, C++ programlama dilini derinden anlayan birinci sınıf bir programcı" dedi. "Ekonomiden, kriptografiden ve eşler arası ağdan anlıyor."

Kaminsky, "Ya bunun üzerinde çalışan bir ekip var," dedi, "ya da bu adam bir dahi."

   Kaminsky bu değerlendirmede yalnız değildi. Para birimini oluşturduktan kısa bir süre sonra Nakamoto, bitcoin'in nasıl çalışacağını açıklayan dokuz sayfalık bir teknik makale yayınladı. Bu belge, Princeton'daki HP Laboratuarlarında araştırmacı olan Stuart Haber'in çalışmasına yapılan üç referansı içeriyordu. Haber, Uluslararası Kriptolojik Araştırmalar Derneği'nin direktörüdür ve bitcoin hakkında her şeyi biliyordu. Aradığımda Haber, “Bunu kim yaptıysa, derin bir kriptografi anlayışına sahipti” dedi. "Akademik makaleleri okudular, keskin bir zekaları var ve kavramları gerçekten yeni bir şekilde birleştiriyorlar."

   Haber, kriptograf topluluğunun çok küçük olduğunu kaydetti: yılda yaklaşık üç yüz kişi en önemli konferansa, yani Santa Barbara'daki yıllık toplantıya katılıyor. Her ihtimalde, Nakamoto bu ıssız dünyaya aitti. Onu bulmak isteseydim, başlamam gereken yer Crypto 2011 konferansı olurdu.

"İşte başlıyoruz, takım!" İki iri yarı adam onu ​​havaya kaldırmadan önce bir amigo kız bağırdı.

   Ağustos ortasında sisli bir Pazartesi sabahıydı ve düzinelerce kolej amigo kızı, üç günlük bir eğitim kampı için Santa Barbara'daki California Üniversitesi'nin spor sahalarında toplanmıştı. Bağırışları yakındaki bir konferans salonunun basamaklarında duyulabiliyordu; burada şort ve buruşuk tişörtler giymiş bir grup kasvetli kriptograf, dumanı tüten kahve fincanları üzerinde simetrik anahtar şifreleri hakkında mırıldanıyordu.

   Bu Crypto 2011'di ve katılımcı listesi Ulusal Güvenlik Ajansı, ABD ordusu ve çeşitli yabancı hükümetlerden temsilciler içeriyordu. Kriptograflar bu hermetik topluluk dışında çok az tanınırlar, ancak dijital güvenliğimiz onlara bağlıdır. Banka dosyalarını, askeri planları ve e-postanızı gizleyen algoritmaları yazıyorlar.

   Konferansın program başkanı Phillip Rogaway'e yaklaştım. Davis'teki California Üniversitesi'nde kriptografi profesörü olan ve aynı zamanda Tayland'daki Chiang Mai Üniversitesi'nde ders veren, arkadaş canlısı, ufak tefek bir adam. Elimi sıktığında selam verdi ve ben de bitcoin yaratmanın ne gerektirdiği hakkında daha fazla şey öğrenmeye çalıştığımı açıkladım. Rogaway, "Bunu nasıl yapacağını bilen insanlar burada," dedi. "Muhtemelen ya kişiyi tanıyorum ya da işini biliyorum." Beni bazı katılımcılarla tanıştırmayı teklif etti.

   Nakamoto'nun saklanmak için iyi bir nedeni vardı: Para birimiyle deney yapan insanların başı belaya girme eğilimindedir. 1998 yılında, Bernard von NotHaus adlı bir Hawaii sakini, Liberty Dollars adını verdiği gümüş ve altın paraları üretmeye başladı. Dokuz yıl sonra, ABD hükümeti NotHaus'u "ABD'ye karşı komplo kurmakla" suçladı. Suçlu bulundu ve cezasını bekliyor. “Bu, bireyler için federal yasanın ihlalidir. . . FBI, davanın sonunda yaptığı açıklamada, ABD'nin resmi madeni para ve para birimi ile rekabet edecek özel madeni para veya para birimi sistemleri oluşturmak için.

   Çevrimiçi para birimleri muaf değildir. 2007'de federal hükümet, altın karşılığında kullanılabilecek bir dijital para birimi satan bir şirket olan e-Gold'a karşı suçlamada bulundu. Hükümet, kullanıcıların tam kimlik sağlamak zorunda olmadığından projenin kara para aklama ve çocuk pornografisine olanak tanıdığını savundu. Şirketin sahipleri, ruhsatsız bir para transfer işi yürütmekten suçlu bulundu ve CEO aylarca ev hapsine mahkum edildi. Şirket etkili bir şekilde kapatıldı.

   Nakamoto, yetkililerle ters düşen bu diğer para birimi geliştiricileriyle aynı şeyleri yapıyor gibi görünüyordu. Dolarla rekabet ediyordu ve Bitcoin'i suçlular için çekici kılan kullanıcıların anonimliğini güvence altına aldı. Bu kış, kullanıcıların bitcoin ile ödeme yaptıkları sürece eroin, LSD ve esrar alıp satmalarına izin veren Silk Road adlı bir Web sitesi başlatıldı.

   Yine de, alternatif para birimleri hakkında yazan George Washington Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde fahri profesör Lewis Solomon, bitcoin yaratmanın yasal olabileceğini savunuyor. “Bitcoin gri bir alanda, kısmen çünkü bir para birimi, altın gibi bir emtia veya muhtemelen bir menkul kıymet olarak mı ele alınması gerektiğini bilmiyoruz” diyor.

   Bununla birlikte, gri alanlar tehlikelidir, bu yüzden Nakamoto'nun Bitcoin'i gizlice inşa etmesinin nedeni bu olabilir. Kodu neden korsan film ve müzik alışverişini kolaylaştıran aynı eşler arası teknolojiyle oluşturduğunu da açıklayabilir: kullanıcılar merkezi bir sunucu yerine birbirleriyle bağlantı kurar. Kontrolde olan bir şirket, baskın yapılacak bir ofis ve tutuklanacak kimse yok.

   Bugün bitcoinler, et sarsıntılı ve alpaka yününden yapılmış çoraplar satın almak için çevrimiçi olarak kullanılabilir. Bazı bilgisayar perakendecileri bunları kabul eder ve onları Hell's Kitchen'daki bir restorandan falafel satın almak için kullanabilirsiniz. Ağustos ayının sonlarında, bitcoinlerin bana Disneyland'den on dakika uzaklıktaki Fullerton, California'daki bir Howard Johnson otelinde bir oda bulabileceğini öğrendim. Dört yaşındaki kızım ve ben için rezervasyon yaptırdım ve otelden 10.305 bitcoin ödeme talep eden bir e-posta aldım.

   Bu zamana kadar, daha fazla insan oynadıkça kazanmanın zorluğu artacak şekilde kurulan bitcoin piyangosunu oynamam anlamsız olurdu. Bitcoin piyasaya çıktığında, dizüstü bilgisayarımın zaman zaman makul bir kazanma şansı olurdu. Ancak şimdi, bitcoin piyangosunu oynamaya adanmış bilgi işlem gücü, dünyanın en güçlü süper bilgisayarını aşıyor. Bu yüzden önde gelen bitcoin borsası Mt. Gox'ta bir hesap açtım ve yüz yirmi dolar transfer ettim. Birkaç gün sonra, bir düğmeye basarak 10.305 bitcoin aldım ve aynı kolaylıkla Howard Johnson'a gönderdim.

   Karmaşık bir hesabı maskeleyen basit bir işlemdi. 1971'de Richard Nixon, ABD dolarının artık altın için kullanılamayacağını açıkladı. O zamandan beri doların değeri ona olan inancımıza dayanıyor. Doların yarın değerli olacağına inanıyoruz, bu nedenle bugün dolar cinsinden ödeme kabul ediyoruz. Bitcoin de benzer: Sistemin hacklenmeyeceğine ve Nakamoto'nun bir şekilde her şeyi yağmalamak için birdenbire ortaya çıkmayacağına güvenmelisiniz. Bir kere inandığınızda, bir bitcoin'in gerçek maliyeti - beş dolar mı yoksa otuz mu? - kaç tüccarın kullandığı, gelecekte kaç kişinin kullanabileceği ve hükümetlerin yasaklayıp yasaklayamayacağı gibi faktörlere bağlıdır.

   Kızım ve ben, sıcak bir Cuma öğleden sonra Howard Johnson'a vardık ve lobide otelin melek gibi yirmi sekiz yaşındaki genel müdürü Jefferson Kim tarafından karşılandık. Elimi coşkuyla sıkarak, "Bitcoin ile ödeme yapan ilk kişisin," dedi.

   Kim, iki ay önce bitcoin madenciliğine başladığını açıkladı. Para biriminin Federal Rezerv'in gizemli entrikalarından ziyade bir dizi mantıksal kural tarafından yönetilmesinden hoşlanıyordu. Bugün bir doların, büyük ölçüde çok fazla para basıldığı için, bir nikelin bir yüzyıl önce satın aldığı şeyi satın aldığını belirtti. Ve sordu, neden on dört trilyon dolar borcu olan bir hükümet tarafından desteklenen bir para birimine güvenelim?

   Kim ayrıca bitcoin madenciliğinin yüksek performanslı bir oyun bilgisayarına harcadığı bin iki yüz doları telafi etmenin bir yolu olacağını düşünmüştü. Şimdiye kadar sadece dört yüz dolar kazanmıştı ama öncü olmak eğlenceliydi. Bitcoin'in başarılı olmasını istedi ve bunun gerçekleşmesi için işletmelerin onu kabul etmeye başlaması gerekiyordu.

   Gerçek şu ki, çoğu insan satın aldığı bitcoinleri harcamaz; takdir edeceklerini umarak onları biriktirirler. İşletmeler, yeni ve tuhaf oldukları için ve değer çılgınca dalgalanabileceği için bunları kabul etmekten korkuyor. (Kim, sadece bu riskten kaçınmak için ona gönderdiğim bitcoinleri hemen dolar ile değiştirdi.) Yine de, para birimi genç ve tüccarlara hitap eden çeşitli özelliklere sahip. Oregon, Klamath Falls'ta bir bilgisayar onarım işinin sahibi olan Robert Schwarz, her işlemde kendisine yüzde üçe mal olduğunu tahmin ettiği yüksek kredi kartı ücretlerinden kaçınmak için bilgisayarları bitcoin karşılığında satmaya başladı. Schwarz, "Bir banka beni aradı ve en düşük ücretlere sahip olduklarını söyledi" dedi. “Hayır, yapmıyorsun dedim. Bitcoin yapar.' ” Bitcoin transferleri geri alınamadığı için, tüccarlar ayrıca memnun olmayan müşterilerden gelen kredi kartı ters ibrazlarıyla uğraşmak zorunda kalmazlar. Nakit gibi, ondan ayrıldığında gitti.

   Howard Johnson'da Kim bizi check-in kontuarına götürdü. Lobide taklit kristal avizeler, Venedik'in süslü çerçeveli yağlı boya tabloları ve açıklanamaz bir şekilde, altına boyanmış bir çift sahte fil dişleri vardı. Kim, otelin sahibi olan annesine, otelinin bitcoin kabul ettiğini söylemediğini açıkladı: "Bitcoin'in ne olduğunu açıklamak çok zor olurdu." Annesinin Droid'inde izleme programını etkinleştirdiğini ve şu anda yaklaşık altı mil uzakta olduğunu söyledi. En azından bugün, otelinin finansal yeniliğini öğrenmesi tehlikesi yoktu. Resepsiyonist bana bir oda kartı verdi ve Kim elimi sıktı. "Öyleyse kalışınızın keyfini çıkarın," dedi.

   Nakamoto'nun kapsamlı çevrimiçi gönderilerinin bazı ayırt edici özellikleri vardır. Her şeyden önce, kusursuz İngilizce var. İki yıl boyunca, yaklaşık seksen bin kelimeyi (yaklaşık bir roman uzunluğu kadar) silip süpürdü ve sadece birkaç yazım hatası yaptı. Avusturyalı ekonomist Ludwig von Mises'in teorilerinden emtia piyasalarının tarihine kadar uzanan konuları ele aldı. Belki de en ilginç olanı, şimdi "genesis bloğu" olarak bilinen ilk elli bitcoin'i yarattığında, verilere kalıcı olarak kısa bir metin satırı yerleştirdi: "The Times 03/Jan/2009 Chancellor, bankalar için ikinci kurtarma paketinin eşiğinde. ”

   Bu, İngiliz hükümetinin ekonomiyi canlandırmakta başarısız olduğunu belirten bir Times of London makalesine atıfta bulunuyor. Nakamoto, yeni bir şeyler denemenin zamanının geldiğini söylüyor gibiydi. Karmaşık bir kod arasında gizlenen metin, bir tür dijital savaş çığlığıydı. Ayrıca Nakamoto'nun bir İngiliz gazetesi okuduğunu belirtti. İngiliz yazımını ("iyilik", "renkli", "gri", "modernize edilmiş") kullandı ve bir noktada bir şeyi "çok zor" olarak tanımladı. Bir apartman dairesi "daire"ydi, matematik "matematik"ti ve yorumları Birleşik Krallık'ta normal çalışma saatleri sona erdikten sonra görünme eğilimindeydi. Bitcoin'i açıklayan ilk gönderide Amerikan tarzı yazım kullandı. Ancak bundan sonra bir İngiliz tarzı doğal olarak akmaya başladı.

   “Leftover Hash Lemma, Revisited” ve “Time-Lock Puzzles in the Random Oracle Model” gibi başlıklar da dahil olmak üzere Crypto 2011 konferansındaki derslere katılmaya başladığımda bunu aklımda tutmuştum. Karanlık bir oditoryumun arkasında, katılımcı listesine baktım. Sahnede bir Fransız, şifreleme sistemlerinin güvenliğini test etmekten bahsediyordu. En etkili yöntemin sisteme saldırmak ve başarısız olup olmadığına bakmak olduğunu söyledi. Parmağımı Birleşik Krallık ve İrlanda sakinlerinin çevresinde dolanan düzinelerce isim ve adresin yanından geçirdim. Dokuz tane vardı.

   Kısa süre sonra altı kişinin Bristol Üniversitesi'nden olduğunu ve konferansın kokteyl partilerinden birinde birlikte olduklarını keşfettim. Sohbet etmekten mutluydular, ancak bitcoin'i tamamen görmezden geldiler ve hiçbiri eşler arası teknolojiyle çalışmamıştı. İçlerinden biri “Bizim için hiç ilginç değil” dedi. Britanyalı diğer iki kriptografın büyük yazılım projeleri geçmişi yoktu. Sonra Michael Clear adında bir adamı araştırmaya başladım.

   Clear, Dublin'deki Trinity College'da kriptografi alanında genç bir yüksek lisans öğrencisiydi. Trinity'deki diğer araştırma öğrencilerinin çoğu profil resimleri ve telefon numaraları yayınladı, ancak Clear'ın sayfasında bir e-posta adresi vardı. Bir Web araması, üç ilginç ayrıntıyı ortaya çıkardı. 2008'de Clear, Trinity'de en iyi bilgisayar bilimi lisans öğrencisi seçildi. Ertesi yıl, döviz ticareti yazılımını geliştirmek için Allied Irish Banks tarafından işe alındı ​​ve eşler arası teknoloji üzerine bir akademik makalenin yazarlarından biri oldu. Kağıt İngiliz yazımını kullandı. Clear, ekonomi, kriptografi ve eşler arası ağlar konusunda bilgiliydi.

   Ona e-posta gönderdim ve ertesi sabah konferans salonunun dışındaki merdivenlerde buluşmaya karar verdik. Belirlenen saatten kısa bir süre sonra, uzun saçlı, kare çeneli, bej bir kazak giymiş genç bir adam bana doğru geldi, eski bir Zeplin Robert Fabrikası gibi görünüyordu. Belirgin bir brogue ile kendini tanıttı. "Düşük bir profil tutmayı seviyorum" dedi. "Beni nasıl bulduğunu merak ediyorum."

   Ona Müttefik İrlanda için yaptığı çalışmaları ve eşler arası teknoloji hakkındaki makalesini okuduğumu ve bitcoin araştırdığım için ilgilendiğimi söyledim. Çalışmasının ona konuyla ilgili benzersiz bir içgörü kazandırdığını söyledim. Dikdörtgen Armani gözlük takıyordu ve gözlerini o kadar kıstı ki gözlerini göremedim.

“Şu anda odak alanım tamamen homomorfik şifreleme” dedi. "Son zamanlarda bitcoin'i takip etmiyorum."

   Sorularıma sakince cevap verdi. Yirmi üç yaşındaydı ve Dublin'de kendi başına teorik kriptografi okudu - Trinity'de başka kriptograf yoktu. Ancak on yaşından beri bilgisayar programlıyordu ve bitcoin dili olan C++ da dahil olmak üzere çeşitli dillerde kod yazabiliyordu. Çalkantılı dönemlerde bankacılık sektöründe çalıştığı göz önüne alındığında, devam eden ekonomik kriz hakkında ne hissettiğini sordum. "Önlenebilirdi," dedi düz bir sesle.

   Yeni para biriminin gelecekteki bankacılık krizlerini önleyip önleyemeyeceğini söylemek istemedi. “Kendisini kanıtlaması gerekiyor” dedi. “Ama bu ilgi çekici bir fikir.”

   Ona Nakamoto'yu aradığımı söyledim ve onun burada Crypto 2011 konferansında olabileceğini düşündüm. Hiçbir şey söylemedi. Sonunda, “Satoshi misiniz?” Diye sordum.

Güldü ama cevap vermedi. Garip bir sessizlik vardı.

   "İsterseniz, tasarımı sizin için incelemekten memnuniyet duyarım," diye teklifte bulundu. "Ne düşündüğümü sana söyleyebilirdim."

"Tabii," dedim tereddütle. “Size kodun bağlantısını göndermeme ihtiyacınız var mı?”

"Sanırım bulabilirim" dedi.

   Clear ile tanıştıktan kısa bir süre sonra, bitcoin madenciliğinin neye benzediğini görmek için Glasgow, Kentucky'ye gittim. On dört bin nüfuslu kasabaya girerken, kepenkleri kapatılmış fabrikaları ve boş vitrinlerle çevrili merkezi bir meydanı geçtim. Yerel bir radyo istasyonu olan Howdy 106.5'te bir adam yatağını, televizyonunu ve basset köpeğini yüz on dolara satmaya çalıştı.

   Kırk iki yaşında bir bitcoin madencisi olan Kevin Groce'u ziyarete gelmiştim. Amcalarının çöp taşıma işi vardı ve kendi tesislerinde kendi operasyonunu kurmasına izin vermişlerdi. Toprak park yeri, yaz güneşinde kokan çöp kamyonlarıyla doluydu.

   Groce, beni karanlık bir odaya götürürken, Kentucky'den yumuşak bir sesle, "Buna yeni ay ışığı demeyi seviyorum," dedi. Bir duvar, yanıp sönen yeşil ve kırmızı ışıklara sahip, dört ayak uzunluğunda ev yapımı bilgisayarlarla kaplıydı. İçerideki işlemciler o kadar çok çalışıyordu ki, sıcaklıkları yüz yetmiş dereceye yükseldi ve odaya ısı yayıldı. Her sistem, Walmart'tan üst tarafa bantlanmış bir fanla birlikte, karmakarışık bir kablo ve hacklenmiş parçalardan oluşuyordu. Groce onları üç ay önce dört bin dolara inşa etmişti. O zamandan beri, Groce'un şu ana kadar ayda ortalama bin dolar karşılığında takas ettiği sabit bir bitcoin akışı ürettiler. Yaptığı yatırımın karşılığını alacağını düşündü.

   Groce saçında bir tutam griydi ve zamanını babasının çiftliğinde çalışmak, yerel bir bilgisayar mağazasında dizüstü bilgisayarları tamir etmek ve bitcoin madenciliği yapmak arasında bölüyordu. Groce'un babası Kevin'in yeni para birimine olan coşkusunu anlamadı ve çiftliği devralmasını bekledi. Groce, "Bir ineğe bağlı değilse, babam bunu pek düşünmez" dedi.

   Groce evlenmek üzere nişanlıydı ve Bitcoin kazancının bir kısmını yılın ilerleyen saatlerinde Las Vegas'ta bir düğün için ödemeyi planladı. Nişanlısına bunu nasıl karşılayabileceklerini açıklamaya çalışmıştı, ancak bir odayı bitcoin madenciliği teçhizatlarıyla doldurmanın finansal sağduyulu olduğundan şüpheliydi. Groce, "Bu konuda her konuştuğumuzda küfrediyor," dedi. Yine de inşa ettiği güçlü bilgi işlem merkezinden gurur duyuyordu. Makineler durmadan çalışıyordu ve onları iPhone'undan uzaktan kontrol edebiliyordu. Düzenleme, babasıyla tütün kesmesine ve aynı zamanda bitcoin operasyonunu izlemesine izin verdi.

   Nakamoto, bitcoinler için rekabetin sonunda insanları bu tür güçlü bilgi işlem kümeleri oluşturmaya yönlendireceğini biliyordu. Bu çabanın boşa gitmesine izin vermek yerine, işlemleri onaylamak ve doğrulamak için piyango oyuncularının işlem gücünü kullanan bir yazılım tasarladı. Groce gibi insanlar bitcoin kazanmaya çalışırken, bilgisayarları işlemleri analiz etmek ve kimsenin iki kez para harcamamasını sağlamak için kullanılıyor. Başka bir deyişle, Groce'un taşra işletmesi bir tür banka işlevi gördü.

   Ancak Groce, Wells Fargo'nun işe alacağı bir adama benzemiyordu. Geç saatlere kadar çöp toplama merkezinde oturmayı ve gitarıyla Black Sabbath ezgilerini çalmayı severdi. Tüm bilgisayarlarına Topper ve Dazzler gibi evcil hayvan isimleri verdi ve gitar soloları arasında onlara ödül hayvanları gibi davrandı. Groce, “İnek sağarak büyüdüm” dedi. “Şimdi sadece bu şeyleri sağıyorum.”

   Crypto 2011 konferansından bir hafta sonra Clear'dan bir e-posta aldım. Bana bir gün içinde bitcoin hakkındaki düşüncelerini göndereceğini söyledi. “Ayrıca Satoshi'yi tanımlayabileceğimi düşünüyorum” diye ekledi.

   Ertesi sabah Clear uzun bir e-posta gönderdi. "Satoshi adının arkasındaki kişi(ler)in uygulamalı kriptografi hakkında önemsiz olmayan bir bilgi birikimine sahip olduğu açık" diye yazdı ve tasarımın "zarif" olduğunu ve "önemli ölçüde çaba ve özveri ve programlama yeterliliği" gerektirdiğini de sözlerine ekledi. Ancak Clear, bitcoin'in bazı zayıf yönlerini de açıkladı. Kullanıcıların sanal cüzdanlarını güvence altına almak için kendi şifreleme yazılımlarını indirmelerinin beklendiğine dikkat çekti. Clear, bitcoin yazılımının otomatik olarak böyle bir güvenlik sağlaması gerektiğini hissetti. Ayrıca sistemin büyüme yeteneği ve erken benimseyenlerin çok büyük miktarda bitcoin alması konusunda endişeliydi.

   Yazarın kimliğine gelince, kişi veya kişiler anonim kalmak için büyük adımlar atmış/atmışken, kimliğini yayınlamak haksızlık olur” diye yazdı. "Ama yazarın profiline pek çok düzeyde uyan belirli bir kişiyle konuşmak isteyebilirsiniz."

Daha sonra bana bir isim verdi.

Birkaç saniye boyunca hattın diğer ucundan duyduğum tek şey kahkahalardı.

Vili Lehdonvirta sonunda, “Bitcoin çok akıllı olduğu için Satoshi olduğumu söylemeyi çok isterim” dedi. "Ama ben değilim."

   Lehdonvirta, Helsinki Bilgi Teknolojileri Enstitüsü'nde otuz bir yaşında Finli bir araştırmacıdır. Clear, Lehdonvirta'nın eskiden bir video oyunu programcısı olduğunu keşfetmişti ve şimdi sanal para birimleri üzerinde çalışıyor. Clear, Nakamoto için sağlam bir uyum olduğunu öne sürdü.

   Ancak Lehdonvirta, kriptografide hiçbir geçmişinin olmadığına ve sınırlı C++ programlama becerilerine sahip olduğuna dikkat çekti. Lehdonvirta, “Bitcoin kadar sofistike bir şey inşa etmek için bir kripto uzmanı olmanız gerekiyor” dedi. "Bu insanlardan pek fazla yok ve ben kesinlikle onlardan biri değilim."

   Yine de, Lehdonvirta bitcoin'i araştırdı ve bunun için endişelendi. "Şu anda büyük para birimlerinde paraya ihtiyacı olan tek kişi suçlular" dedi ve nakit paranın taşınması ve depolanması zor olduğuna dikkat çekti. Bitcoin, nakit anonimliğini korurken bu engelleri ortadan kaldırır. Lehdonvirta, diğer şeylerin yanı sıra çevrimiçi gizliliği savunan bir kuruluş olan Electronic Frontier Finland'ın danışma kurulundadır. Bununla birlikte, Bitcoin'in mahremiyeti çok ileri götürdüğüne inanıyor. “Yalnızca anarşistler mutlak, kırılmaz finansal mahremiyet ister” dedi. "Kolluk kuvvetlerinin müdahale edebilmesi için bir arka kapıya ihtiyacımız var."

   Ancak Lehdonvirta, özellikle zorlayıcı bir hikayesi olduğunda yeni teknolojiyi durdurmanın zor olduğunu kabul etti. Ve    insanları bitcoin'e çeken şeyin bir kısmının da Nakamoto'nun gerçek kimliğinin gizemi olduğunu söyledi. Lehdonvirta, "Efsanevi bir geçmişe sahip olmak mükemmel bir pazarlama hilesidir" dedi.

Birkaç gün sonra Clear ile tekrar görüştüm. "Satoshi'yi buldun mu?" neşeyle sordu.

   Ona Lehdonvirta'nın ikna edici bir inkar ettiğini ve üzerinde çalıştığım diğer tüm ipuçlarının hiçbir yere gitmediğini söyledim. Daha sonra onu sorgulamak ve bu olaya karıştığından şüphelendiğim tüm nedenleri açıklamak için bir fırsat daha kullandım. Clear, Müttefik İrlanda Bankaları için yaptığı çalışmanın kısa ve "önemsiz" olduğunu söyledi. İyi bir programcı olduğunu, kriptografiyi anladığını ve bitcoin tasarımını takdir ettiğini itiraf etti. Ancak ekonominin hiçbir zaman özel bir ilgi alanı olmadığını söyledi. Clear, “Ben Satoshi değilim” dedi. "Ama ben olsam bile sana söylemezdim."

   Clear, devam etti, asıl mesele Nakamoto'nun kimliğinin önemli olmaması gerektiği. Sistem, bir bireye, bir şirkete veya bir hükümete güvenmek zorunda kalmamamız için inşa edildi. Kodu herkes inceleyebilir ve ağ herhangi bir varlık tarafından kontrol edilmez. Sisteme güven veren şey budur. Başka bir deyişle Bitcoin, görebildikleriniz ve göremedikleriniz sayesinde hayatta kalır. Kullanıcılar gizlenir, ancak işlemler açığa çıkar. Kod herkes tarafından görülebilir, ancak kökenleri gizemlidir. Para birimi hem gerçek hem de zor - tıpkı kurucusu gibi.

"Onu öldüremezsin," dedi Clear, bir kabadayılık dokunuşuyla. “Bitcoin nükleer bir saldırıdan kurtulabilir.”

   Yaz boyunca, bitcoin aslında bir tür nükleer saldırı yaşadı. Bilgisayar korsanları gelişen para birimini hedef aldı ve Nakamoto'nun kodunu kıramasalar da, borsaları bozabildiler ve kullanıcıların bitcoin depolamasına yardımcı olan Web sitelerini yok edebildiler. İşlem sayısı azaldı ve döviz kuru düştü. Yorumcular bitcoin'in sonunu tahmin ettiler. Ancak Eylül ayında hacim yeniden artmaya başladı ve fiyat en azından geçici olarak istikrar kazandı.

   Bu arada, Kentucky'de Kevin Groce, çöp deposundaki bitcoin madenciliği operasyonuna iki yeni sistem ekledi ve bir düzine daha inşa etmeyi planladı. Amcası ve çöp işinin ortak sahibi Ricky Wells, bitcoin'in nasıl çalıştığını anlamamasına rağmen otuz bin dolar yatırım yapmayı teklif etmişti. Wells, "Ben sadece risk alan bir orospu çocuğuyum ve bu şeyin para kazandığını biliyorum," dedi. "Ayrıca, bu şeyler o kadar sıcak ki bu kış tüm binayı ısıtacaklar."

   Groce için bitcoin, parada kaçınılmaz bir evrimdi. İnsanlar basılı parayı olduğu gibi daha az kullanıyor, dedi. Tüketicilerin yerini almak için bitcoin gibi bir şeye ihtiyacı var. "Sekiz parçanın kasetlerden CD'lere ve şimdi MP3'lere gitmesi gibi" dedi.

   Arkadaşları ve akrabalarının çoğu onun coşkusunu sorgulasa da Groce güvenini gizlemedi. Göğsünde altınla “Bitcoin Millionaire” yazan kendi tasarladığı bir tişört giymeyi severdi. Bunun için insanların onunla dalga geçtiğini itiraf etti. "Nişanlım, benim sıradan bir yaşlı milyoner olmamı tercih ettiğini söyleyip duruyor," dedi. "Ama belki bir gün olacağım, eğer bu kuleler benim için çalışmaya devam ederse."